dimecres, d’octubre 17, 2007

Vividor in memoriam

Me encanta disfrutar de los placeres de la vida, supongo que por eso soy un vividor, aunque no un bon vivant, ya que no tengo un duro y trabajo ocho o más horas de lunes a viernes para pagar las facturas.
Hemos de disfrutar al máximo, ya que lo que disfrutemos en esta vida depende de nosotros.
No hay milagros, sólo la duda de lo que nos pasará cuando nuestra alma se separe del cuerpo físico. Y eso puede ocurrir cuando menos te lo esperas...
PD: Post dedicado a la memoria de un trabajador de mi empresa, que aunque no me tenía a mi como jefe, hoy no pudo llegar puntual al encuentro con su mujer

1 comentari:

Joana ha dit...

Una abraçada i un record per ell!
Diuen molt a favor teu aquestes paraules! :)
Que acabis de passar una bona setmana!